
เหตุเกิดเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา (31 ต.ค.2553) ผมจะไปทอดกฐินที่วัดสุวรรณภูมิ ในตัวเมืองสุพรรณ
ผมกลับสุพรรณอยู่ประจำ หลายปีมาแล้ว บนถนน กรุงเทพฯ สุพรรณ (สายใหม่) พอพ้นจาก ลาดหลุมแก้วไปแล้ว จะเจอร้านข้าวแกงอยู่ชื่อหนึ่ง ป้ายใหญ่ๆเลย คือ แม่เสียน ขึ้นชื่อต่อด้วยว่า ข้าวแกงสุพรรณ (มีหลายแห่งตลอดเส้นทาง) ปกติผมจะไม่แวะร้านแบบนี้ แต่วันนั้น น้องสาว บ่นหิวข้าว เพราะออกมาแต่เช้า ยังไม่ทันกิน
เห็นชื่อนี่ ก็เลยลองแวะชิมดู อย่าลืมนะ นี่ร้านข้าวแกง
รายการอาหารดังนี้
1.น้องสาวคนโต สั่ง ข้าวราดผัดกระเพราเนื้อ 1 จาน
2.ไข่ดาว 2 ฟอง+ทอดมัน มาในจานเดียวกัน เล็กๆ (ร้านนี้ ใช้ดภาชนะเล็กๆ จานก็แบๆ )
3.น้องสาวคนเล็กสั่ง ผัดกระเพราหมู ราดข้าว 1 จาน
4.ผมสั่ง แกงป่าเนื้อ กับแหนมซี่โครงหมู ราดข้าว 1 จาน
5.น้ำเปล่า 2 ขวด
6. ขนมตะโก้ 1 ถาด
7. น้แข็งเปล่า 3 แก้ว
มาถึงรสชาด ผัดกระเพรา ทั้ง 2 จานที่น้องสาวสั่ง ก็อร่อย ปานกลาง ส่วนของผม ก็อร่อย แต่ยังสู้แกงที่พี่สาวผมทำไม่ได้ครึ่ง
ปริมาณ น้อยๆๆๆ มากๆๆๆ เพราะจานมันแบๆๆ ก็เออ ร้านข้าวแกงเนาะ จะเอาอะไรมากมาย ถึงจะขึ้นชื่อก็เหอะ
มาสุดท้ายเหลือเชื่อ ก็อีตอนคิดเงินนี่แหละ ท่านเชื่อหรือไม่ ทั้งหมด 220 บาท ผมงงว่า เฮ้ย นี่มันข้าวแกงนะ คิดยังไงได้ตั้ง 220 บาท
เขาก็ไม่แจกแจง เพราะลุกค้าเยอะมาก ราคา เทียบกับร้านแบบอื่นๆ ผมว่ามันไม่ได้แพงมากสุดโต่ง แต่ว่า ก็เพิ่งเคยเจอ ข้าวแกง ราคารากเลือดแบบนี้ ถ้าราคาขนาดนี้ ปริมาณ ก็ควรจะให้มันพออิ่มหน่อย นี่จานนึง คนอย่างผม กินประมาณไม่เกิน 20 คำ ก็หมดแล้ว
มีโต๊ะข้างๆผม หนักกว่าอีก มากันประมาณ 6 คน หมดไป 1 พันกว่าบาท ผมตบกะบาลตัวเอง เพื่อเตือนสติว่า เฮ้ย นี่ข้าวแกงนะ ตรูไม่ได้ฝันไป
จึงมาแนะนำว่า ถ้าท่านจะแวะ ร้านข้าวแกงแม่เสียน โปรดเช็คเงินในกระเป๋าของท่านให้ดีซะก่อน ว่าพอจะรองรับไหม
ผมก็คนสุพรรณ ยังรู้สึกเลยว่า อ่ะนะ มันมากไปหรือเปล่า นี่มันข้าวแกงนะ

จบรายงานคร้าบ