:::CIVIC CLUB THAILAND:::

เรื่องวัตถุดิบ


ญาติโยมหลายท่านมักถามว่า
' ท่านบวชเรียนมาตั้งแต่อายุยังน้อย อยู่ในเพศบรรพชิตมามากกว่าครึ่งชีวิต
มีโอกาสสัมผัสชีวิตฆราวาส
ไม่มากนัก
แล้วเอาข้อมูล วัตถุดิบหรือมุกมาจากไหนหนักหนา'


อาตมาก็ตอบว่า หลักๆ เลยก็คือ การอ่าน นอกจากนั้นก็หนัง ละคร
ที่ญาติโยมดูกันนั่นแหละ
พอตอบออกไปอย่างนี้ โยมก็สวนกลับทันที
' ไม่ผิดข้อห้ามหรือท่าน '


อาตมาก็จะอธิบายไปว่า ดูเพื่อให้เท่าทันกิเลสจะได้สกัดมันถูก   และที่สำคัญ
หากอาตมาไม่รู้หรือไม่
เข้าใจ
ตลอดจนไม่เท่าทันเรื่องราวทางโลกและ
จะมาบรรยายธรรมให้ญาติโยมรู้สึกอินกันได้อย่างไร


ซึ่งนอกจากการอ่าน   การดูและการฟังแล้ว   หลายวัตถุดิบที่นำมาสร้างเป็นมุกฮา
ก็ได้มาจากการพูด
คุยกับ
เหล่าโยมๆ นี่แหละ
    อย่างวันหนึ่งระหว่างที่อาตมากำลังฉันเพลอยู่ก็มีโยมท่านหนึ่งโทร.มา
    ' พระอาจารย์เหรอคะ   นี่อาตมาเองนะคะ'
    ' หา อะไรนะ '
    ' พระอาจารย์เหรอคะ   นี่อาตมาเองค่ะ'
    ' ถ้าโยมแทนตัวว่าอาตมา แล้วอาตมาจะแทนตัวอาตมาว่าอะไร '
    ' อ๋อ ขอโทษค่ะ'
    หลังจากนั้นก็คุยธุระกันจนจบ อาตมาก็กล่าวว่า
    ' เจริญพร'
    ' ค่ะ เจริญพรเช่นกัน'
    แน่ะ มีอวยพรให้พระด้วย


    ข้างต้นก็คือ   สิ่งที่มักจะเกิดขึ้นบ่อยๆ
ระหว่างพูดคุยกับเหล่าญาติโยม   จนถือว่าเป็นเรื่อง


ปกติสำหรับอาตมาไปแล้ว   หรืออย่างก่อนหน้านี้มีโยมผู้หญิงคนหนึ่ง
เดินถือสังฆทานมาอย่างมาดมั่น
พอเข้ามาในกุฏิแล้ว   เธอก็มุ่งตรงไปที่พระบวชใหม่รูปหนึ่งทันที
    ' ถวายสังฆทานค่ะ'
    พระบวชใหม่ด้วยความที่ยังจำบทสวดต่างๆ ไม่ค่อยคล่องนัก
จึงหยิบหนังสือขึ้นมาดู
    ' ไม่ต้องค่ะ' โยมผู้หญิงคนนั้นกล่าวอย่างหนักแน่นตามสไตล์สาวมั่น
    ' ดิฉันท่องได้ค่ะ เพราะคุณยายพาเข้าวัดตั้งแต่เด็กๆ' เธอพนมมือขึ้น
ก่อนกล่าวว่า
    ' อิมานิ มะยัง ภันเต สะปะริวารานิ คิกขุ สังโฆ'   ( ที่ถูกต้อง จะต้องเป็น
ภิกขุ สังโฆ)
    พระบวชใหม่มีสีหน้างุนงง ก่อนหันมาถามอาตมา
    ' คิกขุสังโฆ นี่มันฟังทะแม่งๆ นะหลวงพี่'
    อาตมาเกรงว่าโยมผู้นั้นจะหน้าแตก ก็เลยตอบไปว่า
    ' คิกขุ แปลว่า น่ารัก     สังโฆ   แปลว่า สงฆ์     คิกขุสังโฆ   ก็คือ
แด่พระสงฆ์ผู้น่ารัก'


    เท่านั้นแหละ พระใหม่รูปนั้นนั่งยืดทั้งวันเลย


    แต่ก็มีบางกรณี   ที่การพูดผิดของคุณโยมทำให้อาตมาแทบจะสำลัก
    อย่างเมื่อเร็วๆ นี้ มีโยมท่านหนึ่งโทรศัพท์มา
    ' หลวงพี่ขา   ขอเรียนเชิญนิมนต์ค่ะ'
    ' ไปไหนล่ะโยม'
    ' ไปมรณภาพที่บ้านน่ะค่ะ'
    โห นิม นต์พระไปตายถึงที่บ้านเลย   อาตมาจึงบอกไปว่า
ถ้านิมนต์ไปงานศพไปให้ได้


แต่ถ้าเชิญไปมรณภาพนี่   ช่วงนี้อาตมาไม่ว่างจริงๆ ขอตัวเถอะนะโยม


    จากตัวอย่างที่อาตมาเล่าไว้ข้างต้น   คุณโยมอาจจะเห็นเป็นเรื่องขบขัน
แต่มันก็สะท้อน
ให้เห็นความห่างเหินระหว่างคนกับวัดได้ในระดับหนึ่ง
ปัจจุบันนี้คนจะนึกถึงวัดในกรณีพิเศษ
เท่านั้น   เช่นงานบวช   งานศพ   ต่างกับสมัยก่อนที่วัดเป็นศูนย์กลางของชุมชน
ฆราวาสกับพระจึง


สนทนากันไหลลื่น   ไม่มีคำแปลกๆ หรือผิดที่ผิดทางออกมาให้พระสุดุ้งแต่อย่างใด
    ซึ่งถ้าพูดถึงศัพท์แสงที่แสลงใจแล้ว   ตอนไปบิณฑบาตอาตมาจะเจอบ่อยมาก
เช่นมีอยู่
ครั้งหนึ่งระหว่างที่กำลังเดินๆ อยู่   ก็ได้ยินเสียงใสๆ แว่วขึ้นมา
    ' แม่ๆ พระมาขอข้าว'
    ' มาเยอะไหมลูก '
    ' มา 2   อัน'
    โห   เรียกอย่างกับชิ้นส่วนรถยนต์ นี่ถ้ามาเยอะๆไม่เรียกเป็นฝูงเลยเหรอ
    ดังนั้นเวลาไปบรรยายธรรมให้นักเรียนฟังอาตมาจะนำเรื่องนี้ไปสอดแทรกเพื่อสอน
เด็กๆ ด้วย
    ' ถ้าพระกิน   เรียกว่า   ฉัน'
    ' พระนอน เรียกว่า จำวัด ' (บางคนเรียกขี้เกียจเป็นพระนอนไม่ได้)
    ' พระป่วย เรียกว่า อาพาธ'
    ' พระตาย   เรียกว่า มรณภาพ' (ไม่ใช่เรียกป่อเต็กตึ๊งนะ)
    ' แล้วพระอาบน้ำล่ะ เรียกว่าอะไรเอ่ย '   คราวนี้อาตมาถามให้เด็กๆ ตอบบ้าง
    ' เรียกคนมาดู'
;     จบกัน


--

หัวเราะเป็นยาอายุวัฒนะขนานหนึ่ง   ขอบคุณครับ ... เบิร์ด  

ขอบคุณครับ

   ' พระตาย   เรียกว่า มรณภาพ' (ไม่ใช่เรียกป่อเต็กตึ๊งนะ

 ;D ;D ;D

 ;D ;D  ฮาอุจจาระพร่างพรู