:::CIVIC CLUB THAILAND:::

ประเดิมเรื่องแรกเลยแล้วกัน

     พยานให้การ
     เมื่อนายทุยแกจะไปให้การเป็นพยานที่ศาลนั้น แกได้ตระเตรียมคำพูดไปอย่างดี
            ด้วยเกรงจะถูกหาว่าเป็นพยานเท็จ พอเข้าสู่คอกพยาน ศาลก็ถามว่า
     "ชื่ออะไร"
     "อ้า..อ้า..เกล้าชื่อว่าอ้ายทุย"
     ศาลถาม "อายุเท่าไหร่"
     "ก็เกิดปีจอ..ก็ 42 ปีครับ" พยานตอบ
     ศาลถาม "เป็นอะไรกับจำเลย"
     พยาน "เป็นพยานจำเลยครับ"
     ศาล "รู้แล้วว่าเป็นพยาน ต้องการรู้ว่า เป็นญาติโยมอะไรกันหรือเปล่า"
     พยาน "เมื่อเขาบวช เขาเรียกผมว่าโยม จนกระทั่งสึกออกมาก็ยังเรียก โยม
            ตลอดมา"
     ศาล "แล้วเป็นญาติกันหรือเปล่า"
     พยาน "เอ..ญาติ หมายความว่าอย่างไรครับ"
     ศาล "เป็นพี่น้องกันหรือเปล่า"
     พยาน "เปล่าครับ"
     ศาล "เออ เท่านั้นเอง ถามเกือบตาย"
     พยาน "ครับผมก็ตอบเกือบตายเหมือนกัน"
     ศาล "แล้วแกทำอะไรกินล่ะ"
     พยาน "เมื่อเช้า ตำน้ำพริกจิ้มผักบุ้ง อร่อยไปเลยครับ
            กลางวันนี้ว่าจะ แกงปลาไหล"
     ศาล "เปล่าๆ   ศาลถามว่าแกนะมีอาชีพอะไร"
     พยาน "อาชีพของผมที่เป็นล่ำเป็นสันจริงๆ ก็คือการประมงครับ
     ศาล "เออ   แกก็ดี มีอาชีพเป็นหลักเป็นฐาน จับโป๊ะลงอวน
            ได้ของทะเลทีละมากๆ หละสิ"
     พยาน "เปล่าครับ..ผมเที่ยวช้อนลูกน้ำขายให้ร้านตู้ปลา"
     ศาลถึงกับหงานหลังผึ่งพิงพนักเก้าอี้!!


อีกเรื่องคับ เรื่องนี้มีคติสอนใจ อิอิ

คนขี้ลืมคนขี้ลืม
     มีชายคนหนึ่งเป็นคนขี้ลืม ขี้ลืมจริงๆ เรื่องอะไรจำได้ประเดี๋ยวเดียวแล้วก็ลืมหมดเขาจะทำอะไรไม่ได้เลย 
     วันหนึ่งชายขี้ลืมคนนี้ถือมีดเข้าไปในป่าเพื่อจะไปตัดต้นไม้เดินทางไปได้สักพักหนึ่ง   เกิดปวดอุจจาระ จึงเอามีดฟัดติดกับต้นไม้ไว้ แล้วก็หาที่หลบไปถ่ายอุจจาระ พอถ่ายอุจจาระเสร็จก็เดินออกมา เห็นมีดเล่มหนึ่งอยู่ที่ต้นไม้  เขาลืมไปว่าเป็นมีดของตัวเอง  เขาดีใจมากจึงรีบวิ่งไปคว้ามีดมาถือไว้ แล้วจับมีดชูขึ้นพลางเต้นไปรอบๆ แล้วพูดว่า   
     "วันนี้โชคดีแต่เช้าเลยมีดของใครก็ไม่รู้ยังใหม่อยู่  ลับเอาไว้คมกริบทีเดียวเจ้าของมีดนี้แย่มาก ของดีๆ อย่างนี้มาลืมไว้ได้  อ้ายคนไม่รู้จักรักษาของ คนอย่างนี้ทำมาหากิน อะไรมีแต่จะล่มจม"           
     เผอิญเขาเดินไปเหยียบเอาอุจจาระที่ตนเองถ่ายไว้เมื่อครู่นี้เข้า  ลืมว่าเป็นของตัวเองจึงตะโกนด่าขึ้นว่า
     "อ้ายคนอุบาทว์ที่ไหนมาถ่ายไว้ได้ ที่ทั้งป่ากว้างใหญ่มาทำโสโครกเอาไว้ตรงนี้เอง อ้ายมนุษย์อัปรีย์
     "  ข้อคิดจากนิทานเรื่องนี้"
     ขึ้นชื่อว่าคนขี้ลืมแล้ว   มักจะลืมได้ทุกอย่าง ฉะนั้นจงทำอะไรด้วยความมีสติเสมอ
     (จากนิทานพื้นบ้านชุด ขำขัน)
 ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

 ;D ;D ;D ;D

 ;D ;D ;D

สามคนนี้ไม่พูดไม่จา เข้ามาแล้วก็ "ยิ้ม "  อิอิ  ;D

ขำดีครับ ชอบๆ

 ;D ;D

 ;D

555 ;D

 ;

 ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
 ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

 ;D ;D ขำๆดีครับ