พิมพ์หน้านี้ - ^-^ คุณเคยมีคนที่รักคุณมากไหม ^-^

เรื่องราวความรักที่ต้องประทับใจ
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> >ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง..
> >
> >มีเพื่อนต่างเพศอยู่คู่หนึ่ง เป็นเพื่อนที่รักกันมาก
> >
> >ฝ่ายชายจะเดินไปส่งฝ่ายหญิงที่บ้านเสมอทุกวัน
> >
> >
> >
> >เวลาผ่านไป จนทั้ง สองอยู่ มหาวิทยาลัย
> >
> >ฝ่ายหญิงเริ่มไปแอบชอบ ผู้ชายคนนึง และได้ถามเพื่อนชายว่า
> >
> >"นี่ เธอ ว่า เค้าเหมาะกับเราไหม"
> >
> >"เค้าก้อ หล่อดีนะ นิสัยก็ดีด้วย "
> >
> >"เหรอ! อืม อยากให้เค้ามานั่งอยู่ข้างๆ เราจังเลยเนอะ"
> >
> >
> >
> >ต่อมาไม่นาน หญิงสาวก็ได้เป็นแฟน กับผู้ชายคนนั้นจริงๆ
> >
> >วันนึงหญิงสาวบอกกับ เพื่อนชายของตนว่า
> >
> >"นี่ เธอ ไม่ต้องมาส่งเราทุกวันแล้วแหละ ตอนนี้เค้าจะมาส่งเราแล้ว เราไม่อยาก
> ให้ เค้าเข้าใจ ผิดน่ะ"
> >
> >"อืม" ฝ่าย ชายตอบรับ และเขาก็ไม่ได้ไปส่งหญิงสาวอีก
> >
> >
> >
> >ต่อมาหญิงสาวเกิดทะเลาะกับแฟน ของตน
> >
> >จึงมาปรึกษาเพื่อนชายว่า
> >
> >"เธอ! เด๋ว นี้เขาไม่ค่อยสนใจเราเลยแหละ เธอว่า... เราจะทำอย่างไร ดีหล่ะ!"
> >
> >"ก้อ เธอ ยังรักเค้าอยู่หรือป่าวหล่ะ" ฝ่ายชายถาม
> >
> >"ก้อรักสิ และก้อรักมากด้วย"
> >
> >"ถ้าอย่างนั้น ก็มอบความรักให้เขาต่อไปสิ ก้อเธอรักเค้านี่หน่า"
> >
> >"อืม ม" หญิงสาวทำตามคำแนะนำของเพื่อนชาย
> >
> >
> >
> >หลังจากนั้น ... วันหนึ่ง
> >
> >ระหว่างที่เพื่อนชายหนุ่ม เดินกลับบ้าน เค้าเห็นหญิงสาวนั่งร้องไห้อยู่ข้าง
> ทาง
> >
> >"เธอ เป็น อะไรหน่ะ ทำไมถึงร้องไห้ มีอะไรให้เราช่วยไหม"
> >
> >"เค้าไม่ รักเราเลยหล่ะ เขาเปลี่ยนไป เด๋วนี้เขาไม่เคยมาส่งเรา ที่บ้านเลย"
> >
> >"แล้วเราจะ ช่วยอะไรเธอได้บ้างหล่ะ"
> >
> >"ช่วยอยู่ กับเราซักพักได้ไหม?" หญิงสาวร้องขอ
> >
> >?ก้อได้ซิ! ทำไมจะไม่ได้หล่ะ?
> >
> >
> >
> >ทั้งสองได้นั่งอยู่ด้วยกัน โดยไม่พูดจาอะไรกันเลย
> >
> >ในที่สุดหญิงสาวก็เอ่ย ขึ้นมาว่า
> >
> >"เราควรจะ ทำอย่างไรดี เธอจะช่วยบอกเราได้ไหม ว่าเราควรจะทำอย่างไรดี"
> >
> >"เธอยังรัก..เขาอยู่หรือป่าวหล่ะ"
> >
> >"รักสิ เรา รักเค้ามากเลย แต่เค้า ไม่รักเราเลยนี่หน่า" หญิงสาวร้องไห้โฮ
> >
> >"แต่เธอก็รัก..เขาไม่ใช่เหรอ"
> >
> >และชายหนุ่มก็ไปส่งหญิงสาว ที่บ้านอย่างที่เคยทำมาแต่ก่อน
> >
> >"ถ้า เมื่อไหร่...ก็ตาม ที่เธออยากให้เรามาส่งเธอที่บ้าน อย่าลืมเรียกเรา นะ"
> >
> >"อืม" และ หญิงสาวก็เดินขึ้นบ้านไป
> >
> >
> >
> >ต่อมาวันหนึ่งชายหนุ่มได้ รับโทรศัพท์จากหญิงสาว
> >
> >"เราไม่ไหวแล้ว ช่วยมารับเราที"
> >
> >เสียงของหญิงสาวดูช่าง อ่อนล้า และหมดกำลัง
> >
> >เธอกำลังร้องไห้อย่างฟูมฟายอยู่
> >
> >ชายหนุ่มได้ไปหาเธอและพาเธอมาส่งบ้าน
> >
> >เธอยังคงถามชายหนุ่มนั้น เหมือนที่เคยถามมา ...
> >
> >"เราจะทำอย่างไรต่อไปดี เราไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว..ดูยังไงๆ เขาก็เหมือนไม่ได้
> รักเราเลย?
> >
> >"แล้วเธอเลิก รักเค้าแล้วเหรอ"
> >
> >"ป่าว! เรา ยังรักเค้ามาก เรายังรักเขาอยู่เหมือนเดิม"
> >
> >"งั้นก็ เหมือนที่เราเคยพูดไว้ จงรักเขาต่อไป..แม้มันจะเจ็บบ้างก็ตาม
> >
> >เพราะมันไม่สำคัญหรอกว่า เขาจะรักเธอไหม..? แต่ถ้าเธอยังรักเขา
> >
> >เธอก็คงทำได้แค่เพียงรักเขา...และจงรักเขาให้มากกว่าเดิม
> >
> >เพื่อแสดงให้เขารู้ว่าเธอรักเขามาก และก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลง มีแต่เพิ่มมาก
> ขึ้น"
> >
> >อือ ม..แล้วหญิงสาวก็เดินขึ้นบ้านไป
> >
> >
> >
> >และในที่สุดวันที่เธอเรียนจบก็มาถึง
> >
> >เพื่อนชายหนุ่มของเธอมาแสดงความยินดีกับเธอ
> >
> >เธอรู้สึกแปลกใจมาก ที่เพื่อนชายหนุ่มของเธอ ยังเรียนไม่จบ
> >
> >เธอถามเขาว่า ทำไม..?
> >
> >ชายหนุ่มตอบว่า เขาขี้เกียจไปหน่อย
> >
> >ทำให้เขาต้องเรียนซ้ำวิชาหนึ่งจึงยังเรียนไม่จบ
> >
> >หญิงสาวแปลกใจ เพราะตลอดมา ชายหนุ่มคนนี้เป็นคนขยัน
> >
> >แต่ก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรต่อ..
> >
> >
> >
> >และต่อมาไม่นานแฟนของหญิงสาวก็ได้มาขอเธอแต่งงาน
> >
> >เนื่องด้วยเห็นถึงความรักที่หญิงสาวมีให้
> >
> >หญิงสาวจึงได้ไปชวนเพื่อนชาย เพื่อให้มางานแต่งของเธอ
> >
> >"เราไม่ว่างจริงๆ เราติดธุระน่ะ! ขอโทษด้วยนะ"
> >
> >เพื่อนชายตอบเธอด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
> >
> >หญิงสาวโกรธและเสียใจที่เพื่อนชายไม่ยอมมางานแต่ง จึงวางหูกระแทกไป
> >
> >
> >
> >แต่หญิงสาวก็ต้องประหลาดใจ เมื่อวันที่เธอแต่งงาน
> >
> >ชายหนุ่มได้มาปรากฎตัวก่อนที่งานแต่งจะจบลง
> >
> >"ยินดีด้วยนะ เรามาแล้วหล่ะ"
> >
> >หญิงสาวดีใจมากที่เห็นเพื่อนชายของเธอมา
> >
> >ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ ก็ตาม
> >
> >เธอรู้สึกมีความสุขมาก ถึงกับกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมาไม่ได้
> >
> >และเพื่อนชายก็พูดว่า เธอมีอะไรให้เราช่วยไหม..?
> >
> >ยิ่งทำให้เธอร้องไห้หนักกว่าเดิม..
> >
> >
> >
> >...........................
> >
> >
> >
> >ต่อมาหญิงสาวก็มีความสุข กับชีวิตแต่งงานของเธอ
> >
> >จนไม่มีเวลาได้ติดต่อกับเพื่อนชายอีกเลย
> >
> >จนวันหนึ่งหญิงสาวได้ทะเลาะกับสามีของตน
> >
> >หญิงสาวไม่รู้จะไปปรึกษาใคร จึงนึกถึงเพื่อนชายขึ้นมา
> >
> >แม้ว่าหญิงสาวจะโทรไปหาเท่าไหร่
> >
> >ก็ไม่สามารถติดต่อกับชายหนุ่มคนนั้นได้เลย
> >
> >เธอจึงโทรไปหาเพื่อนของชายหนุ่มคนนั้น
> >
> >
> >
> >เพื่อนของชายหนุ่มเล่าว่า ชายหนุ่มเป็นโรคร้าย เขาไม่สามารถไปไหนได้
> >
> >ตอนนี้รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล... มาร่วมหลายเดือนแล้ว
> >
> >หญิงสาวตกใจมาก ถามว่า..เขาเป็นอะไร?
> >
> >เพื่อนชายหนุ่มบอกว่า อาการเขากำเริบ เพราะวันที่ชายหนุ่มต้องมาผ่าตัด
> >
> >ชายหนุ่มดัน ...หายตัว ไปเฉยๆ โดยไม่มีใครรุ้
> >
> >และเพื่อนของชายหนุ่ม ก็ยังบอกอีก ว่า ..."มันเป็นนิสัยเสียของมันหน่ะ
> >
> >มันชอบหายตัวไปไหนก็ไม่รู้ ในช่วงเวลาสำคัญๆ
> >
> >คราวที่แล้วตอนสอบไล่ มันก็หายตัวไปจากห้องสอบเฉยเลย
> >
> >ไม่รู้มันหายไปไหน..ถามใคร ก็ไม่มีใครรู้?
> >
> >
> >
> >หญิงสาวตกใจมาก เลยขอที่อยู่ของโรงพยาบาลที่ชายหนุ่มรักษาตัว
> >
> >หญิงสาวไปเยี่ยมชายหนุ่มที่โรงพยาบาล เมื่อเปิดประตูเข้าไป
> >
> >ก็ต้อง ตกใจ ! ชายหนุ่มที่เคยดูแข็งแรง กับผอมซูบ ไม่มีแรง
> >
> >เมื่อชายหนุ่มเห็นเธอก็ดีใจ ทักทายเธอเป็นการใหญ่
> >
> >"เป็นอย่างไรมั่ง ไม่เจอกันตั้งนานเลยน่ะ"
> >
> >หญิงสาวนิ่งเงียบซักพัก น้ำตาหญิงสาวก็ไหลออกมา
> >
> >"อ้าวร้องไห้ทำไมหล่ะ เธอหน่ะ ไปทะเลาะกับแฟนมาอีกแล้วเหรอ
> >
> >จะให้เราช่วยอะไรไหม...?
> >
> >แต่เราก็คงจะแนะนำเธอไม่ได้เหมือนเดิมนะ"
> >
> >
> >
> >หญิงสาวเข้าไปหาชายหนุ่ม แล้วก็บอกกับชายหนุ่มว่า
> >
> >?วันที่เธอ มารับเราเป็นวันสอบไล่เธอใช่ไหม..?"
> >
> >ชายหนุ่มทำหน้าตกใจและไม่กล้าพูดอะไรทั้งสิ้น กลับนิ่งเงียบไป
> >
> >หญิงสาวจึงพูด ต่อ...
> >
> >"และวันที่ เธอต้องผ่าตัดใหญ่ เธอกลับมางานแต่งงานของเราใช่ไหม..?"
> >
> >ชายหนุ่มไม่รู้จะพูดอะไรอีกแล้ว กลับนิ่งเงียบกว่าเดิม
> >
> >
> >
> >หญิงสาวเข้าไปกอดชายหนุ่ม แล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ
> >
> >"ตลอดเวลา เรารักแต่คนอื่น มองแต่คนอื่นเรากลับไม่รู้เลยว่าเธอรักเรามากแค่
> ไหน
> >
> >เรารู้สึกเสียใจจริงๆ ที่ ไม่ได้รักเธอมากกว่านี้"
> >
> >ชายหนุ่มได้แต่ยิ้มแล้วก็บอก
> >
> >กับหญิงสาวด้วยเสียงอันแผ่วเบาว่า
> >
> >"เราบอกเธอ แล้วไง..ถ้าเรารักใครสักคน เราก็ต้องรักเขาให้มากๆ
> >
> >และมากขึ้นกว่าเดิม
> >
> >มันไม่สำคัญหรอก..ว่าเขาจะรักเราหรือไม่
> >
> >มันสำคัญแค่เพียงว่า..เรายังรักเธออยู่หรือเปล่า
> >
> >แค่เราสามารถช่วยเธอได้ นั่นมันก็เป็นความสุขของเราแล้ว
> >
> >ต่อให้เราจะเจ็บสักแค่ไหน..เราก็ยังรักเธอต่อไป
> >
> >และไม่เคยคิดจะเปลี่ยนแปลง..
> >
> >
> >
> >หญิงสาวรู้สึกเสียใจมาก นั่งร้องไห้โฮ...อยู่ที่ตักของชายหนุ่ม
> >
> >ชายหนุ่มจึงพูด... ขึ้น ว่า
> >
> >"ถ้าเราหาย เมื่อไหร่... เราจะไปส่งเธอที่บ้านอีกนะ"

:::CIVIC CLUB THAILAND:::

คุยคุ้ย Civic => Civic Club Cafe => ห้องนั่งเล่น => ข้อความที่เริ่มโดย: es-love ที่ 30 เมษายน 2007, 20:38:13