นานมาแล้วใน ชนบทห่างไกล มีชายหนุ่มกับชายชรายืนสนทนากันอยู่ ทางฝ่ายชายชราเห็น วัวตัวหนึ่งเดินมาจึงถามกับชายหนุ่มขึ้นว่า นั่นอะไรนะลูก
ชายหนุ่มก้อตอบกลับว่า วัวไงพ่อ ซักพักนึง ชายแก่จึงถามขึ้นอีกพลางชี้ไปที่วัวตัวเดิม ลูกนั่นอะไรนะ ฝ่ายลูกชายจึงตอบกลับว่า วัวไงพ่อวัวตัวเดิมนั่นละ ด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิด อีกซักพักชายชราคนนั่นก้อชี้ไปที่วัวตัวเดิมและถามขึ้นกับชายหนุ่มอีกครั้งว่า ลูกนั่นตัวอะไรนะ ชายหนุ่มทำท่าทางฉุนเฉียวพร้อมกับพูดขึ้นว่า พ่อนี่แก่แล้วเลอะเลือนผมไม่คุยกับพ่อแล้ว พร้อมทั้งเดินจากไป.........
ตกเย็นวันนั้น ชายชราไม่ได้ลงมาทานข้าวตามเวลา ชายหนุ่มจึง เดินขึ้นไปหาผู้เป็นบิดา เมื่อเปิดเข้าไปก้อพบภาพที่ชายชรายืนมองเหม่อออกไปทางหน้าต่าง
และข้างๆมีหนังสือบันทึกเก่าอยู่ 1เล่ม ที่เปิดทิ้งไว้ชายหนุ่มจึงเดินเข้าไปเพื่ออ่านใจความที่เขียนด้วยลายมือที่สั่นเครือมีใจความดังนี้ว่า
เมื่อก่อนสมัยเขายังเด็กๆเขาเป็นเด็กช่างถาม เขาถามเราว่า พ่อนั่นตัวอะไรนะ เราจึงตอบว่า วัวไงลูก เขาถามเราซ้ำแล้วซ้ำทั้งวันและทุกวันเล่าทุกวันแต่เราไม่เคยเบื่อที่จะตอบหรือเบื่อที่จะคุยกับลูก แต่เมื่อเราถามเขา แค่ 3 ครั้ง ******เขากลับโมโหใส่และเดินหนีไปจากเรา******
เมื่อได้อ่านดังนั้น ชายหนุ่มจึงเข้าไปและกราบขอโทดผู้เป็นบิดา
รักพ่อให้มากๆนะครับ สุขสันต์วันพ่อล่วงหน้า
ผู้เขียน
