โอ้ว...หายไปนาน กระทู้กลอน แสนคิดถึง
นั่งรำพึง นั่งรำพัน นั่งฝันหา
cause ช่วงนี้ ได้งานใหม่ สมใจมา
สุดระอา แสนน่าเบื่อ เหลือเชื่อใจ
ถึงการเรียน ยังไม่จบ น่าหดหู่
ผลการเรียน ไม่เริ่ดหรู สมใจหมาย
อีกทางบ้าน ปัญหาตาม มามากมาย
แต่ไม่วาย แอบคิดถึง เพื่อนๆกัน
ผมหายหน้า หายตาจาก บอร์ดนานหนอ
ไม่รีรอ รีบมาดู รีบมาขัน
แสนระทม ตรมใจจิต สนิทพลัน
สารพัน ปัญหาถม จมมากมาย
ไฉนเลย ช่วงชีวิต ลิขิตหนึ่ง
บังเกิดซึ่ง เรื่องระทม ไม่สมหมาย
ทันใดนั้น บังเกิดผล จนแก่ใจ
ไม่เป็นไร ต้องสู้เรา เด๋วเช้าเอง
ยังโชคดี มิตรข้างกลาย ได้พักพึ่ง
อีกด้านหนึ่ง กำลังใจ สมดังหมาย
โถมประโคม ดังพายุ ยังไม่ตาย
เจ็บแค่กาย ใจต้องสู้ ดูสักวัน
มาวันนี้ ได้กลับมา ดังฟ้าใหม่
มิตรข้างกาย ยังคงอยู่ ข้างข้างฉัน
หายไปนาน มาคราวนี้ ดีอีกพัน
เอากับมัน เอาสักตั้ง ปัญหาเอย
แน่ะลงเอย ยังไม่จบ สบถต่อ
ไม่รีรอ ขอกล่าวถึง เวบนี้หนา
ดูทีไร มีรอยยิ้ม สมฉายา
วีเลิฟ อาร์ คือ คาเฟ่ เฮฮากัน
เหลือบดูกลอน ด้านบน แล้วบ่นต่อ
ป๋าป๋าหนอ ลืมผม ไหงอย่างนั้น
แหมรูปถ่าย รูปเถิด บรรเจิดพลัน
ตรูเหรอนั้น หรือว่าใคร จับสั่งมา
แอบเฮฮา ได้เห็นบอร์ด แสนคิดถึง
นั่งนับหนึ่ง นับถึงสิบ ถึงสิบสาม
นั่งนับต่อ ถึงห้าสิบ ไปหยิบจาน
เอามาวาง แกะข้าวกิน แล้วอิ่มพลัน
แอบ อิ อิ เสียงหัวเราะ ดังใจหมาย
ยิ้มทำไม มาอ่านกลอน แบบขำขำ
ถึงคนอ่าน ทำหน้าหงน งง งง พลัน
อยู่อยู่มัน แกะข้าวกิน แล้วอิ่มเอย
โฮ่งๆๆ เสียงหมาเห่า จากหน้าบ้าน
เด๋ว ปาล์มมา ขอแหวบแวบ ไปแอบเห็น
.......................................................
........................................................
โถ ป่าดโธ่ ไปรษณีย์ มานี่เอง
แอบๆเห็น จดหมายผม เด๋วแกะพลัน
แคร่ก แคร่ก แครก แกะจดหมาย อย่าฉงน
เอาทำงง แกะจดหมาย ผมเองหนา
แน่อย่างง จดหมายผม คนส่งมา
มามะมา มาฟังต่อ แล้วยิ้มกัน
ป่าดโธ่เห้ย อีซี่บาย หรอกเหรอนี่
มันทวงหนี้ ที่ค้างจ่าย เดือน สิบสอง
เห็นเงินรวม นั่งปวดใจ หยิบปังตอ
อ๋อป่าวหนอ เอาไปเก็บ เข้าที่เดิม
ไม่เปนไร แต่งเสร็จ จะไปจ่าย
เหลือบเห็นไม้ หน้าสาม ข้าง ข้างฝา
เอาไปด้วย เอาไปเก็บ ที่เดิมมา
ดันหยิบมา ผ่าฟืน แล้วลืมพลัน
ได้เวลา ไปเรียนแล้ว เด๋วมาใหม่
มาสร้างสี สร้างสรรให้ กลอนนี้หนา
ถึงวันนี้ สาระน้อย ค่อยเติมนา
นานนานมา ตอบกลอนที สุขีเอย