อาชีพที่ไฝ่ฝัน
อยากเป็นนักบินครับ นายเรืออากาศ พ่อก็ทหารอากาศ พี่ชายก็ด้วย ปู่ก็เป็น ขยันเป็นบ้าเป็นหลัง อ่านแบบแทบจะจำได้ทั้งเล่ม (เข้าใจมั่ง ไม่เข้าใจมั่ง)
สมัยผมแต่ล่ะเหล่าจะสอบวันเดียวกันหมด นั่นก็คือจะเลือกได้ที่เดียว แน่นอนที่สุดที่จะต้องเลือกนายเรืออากาศ จนกระทั้งจบมอ4 ก็ไปสอบด้วย
ความหวังเต็มเปี่ยม ทำไมถึงมั่นใจหรือครับ ก็ไม่เคยผิดหวังมาก่อนเลย สอบชิงทุนก็ได้ทุน สอบเข้ามอ1 ก็ได้ไปอยู่ห้องคิง ...................
ผลสอบเข้าหรือครับ 555 ไม่ติดครับ ช็อคไปเลย เสียใจผิดหวังในตัวเอง เสียใจที่ทำให้พ่อแม่ภูมิใจไม่ได้ (พ่อกับแม่ผม ไม่เคยคาดหวังอะไรจากผมเลย
ท่านต้องการแค่ให้ผมเป็นคนดี ไม่เคยบังคับต้องเรียนโน้นเป็นนี่ หรือจะต้องสอบให้ได้) ผลของความผิดหวังที่ต่อเนื่องมาคือ มอ ห้า ผมสอบตก ตัวแรกในชีวิต
เกรดจาก 3 กว่าเหลือ1 ปลายๆ ในเทอมแรก เทอมหลังกระเตื่องมาหน่อยได้2นิดๆ ซึ่งพ่อกับแม่ก็คอยให้กำลังใจ จนทำใจได้
สงสัยมั้ยว่าทำไม่ถึงเป็นได้ขนาดนี้ ก็ง่ายๆ เลยครับ ตอนนั้นโลกแคบและเป็นสิ่งที่ผมใฝ่ฝันมาตั้งแต่ยังเด็กเลย พอผิดหวังเลยใจสลาย
จบมอ5 สอบอีกครั้ง ก็ยังไม่ติดแต่ไม่ค่อยเสียใจเท่าไรเพราะไม่ค่อยได้อ่านหนังสือ และไม่เครียดแล้ว
พอใกล้จบมอ6 ก็เริ่มสนใจในคอมพิวเตอร์ เลยกะ เอ็นเข้า วิทย์คอม เลือกมันทุกอันดับ แล้วก็ไปสอบอีกสองที่คือ การบินพลเรือน กับ ศูนย์ฝึกพาณิชย์นาวี
ส่วนเพื่อนๆ ในกลุ่มอีก 6 คน เอ็นติดกันหมด จุฬา เกษตร และ ที่การบินพลเรือน กับ ศูนย์ฝึกพาณิชย์นาวี ด้วย
ซึ่ง เพื่อนๆ ต่างแปลกใจที่ผมเอ็นไม่ติดคนเดียว
เพื่อนๆ สละสิทธิ์ที่ารบินพลเรือน กับ ศูนย์ฝึกพาณิชย์นาวี ต่างเตรียมแยกย้ายกันเข้ามหาลัย
ส่วนผมเหลือ สองตัวเลือก ในที่สุดก็ตัดสินใจเอาที่ ศูนย์ฝึกพาณิชย์นาวี เพราะว่าที่การบินพลเรือน ข้อสอบก็เป็นอังกฤษหมด
เรียนก็คงไม่ง่าย แน่สำหรับคนที่เกลียดภาษาอังกฤษอย่างผม
ปัจจุบัน
ทำงานอยู่ในเรือสินค้าระหว่างประเทศ ชีวิตหน่อชีวิต อยากล่องลอยบนฟ้า กลับต้องมาลอย ตุ๊ปป่องอยู่กลางทะเล
แต่ก็พอใจนะ ได้เงินเยอะดี และไปเที่ยวมา50 กว่าประเทศแล้ว
อนาคต
จะเปลี่ยนงานมาทำงาน ใกล้ๆ บ้าน ไม่ก็ประกอบธุรกิจส่วนตัวเล็ก ๆ เพราะมีลูก แล้วผมติดลูกมากๆ เลย ไม่อยากจะไปไหนไกลอีกแล้ว
ส่วนเดือนหน้า อาจจะได้ไปรับเรือที่ญี่ปุ่น ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด